Meşrutiyet, bir hükümet şeklidir. Bu rejimde, devlet başkanı (genellikle bir monark) yetkilerini, halk tarafından seçilmiş bir meclis (parlamento) ile paylaşır. Meşrutiyet rejimlerinde, devlet başkanının yetkileri genellikle bir anayasa ile sınırlandırılmıştır.
Temel Özellikleri:
Meşrutiyetin Tarihsel Gelişimi:
Meşrutiyet, mutlak monarşiye karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Halkın yönetime katılımını sağlama ve keyfi yönetimi engelleme amacı taşır. İlk meşrutiyet örnekleri Avrupa'da görülmüştür. Osmanlı İmparatorluğu da 19. yüzyılın sonlarında Meşrutiyet rejimine geçiş yapmıştır.
Osmanlı'da Meşrutiyet:
Osmanlı İmparatorluğu'nda I.%20Meşrutiyet (1876) ve II.%20Meşrutiyet (1908) olmak üzere iki dönem yaşanmıştır. Bu dönemlerde, Kanun-i%20Esasi (Osmanlı Anayasası) yürürlüğe girmiş ve Meclis-i%20Mebusan (parlamento) oluşturulmuştur. Meşrutiyet dönemi, Osmanlı İmparatorluğu'nda modernleşme ve demokratikleşme çabalarının bir parçası olmuştur. Ancak siyasi istikrarsızlıklar ve savaşlar nedeniyle bu dönem uzun sürmemiştir.
Meşrutiyetin Çeşitleri:
Meşrutiyet rejimleri, günümüzde birçok ülkede farklı şekillerde uygulanmaktadır. Bu rejimler, demokrasi ve monarşi unsurlarını bir araya getirerek istikrarlı ve temsili bir yönetim şekli oluşturmayı amaçlar.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page